วิทยาธร

N. one who has magical power

Def: [ อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะต่ำกว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์ สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ]

Syn: [พิทยาธร, คนธรรพ์]

Sample: [ เหล่าวิทยาธรขี่ปักษาเหาะเหินมาในอากาศเป็นกระบวนใหญ่]